وبلاگ

 

نادری و اکبری(۱۳۸۹)، در پژوهشی نشان دادند که بین افراد متقاضی جراحی زیبایی و افرادی که جراحی زیبایی انجام داده ­اند و افراد عادی از نظر تصویر بدنی، شاخص حجم بدنی، سلامت عمومی و پذیرش خود و خودپنداره تفاوت معناداری وجود دارد.

 

خزیر، ‌ده‌داری و محمودی (۱۳۹۲) در پژوهشی به بررسی نگرش دانشجویان دختر علوم پزشکی نسبت به انجام جراحی زیبایی و رابطه آن با تصور از بدن پرداختند. روش کار ‌به این ترتیب بود که در ابتدا ۲۲۰ دانشجوی دختر ساکن خوابگاه های دانشگاه علوم پزشکی تهران به صورت نمونه گیری چند مرحله ای انتخاب شدند و پرسش نامه های سنجش اطلاعات دموگرافی، نگرش نسبت به جراحی زیبایی و تصور از بدن را تکمیل کردند. هفتاد درصد دانشجویان تمایل به تغییر ظاهر قسمت هایی از بدن خود را داشتند. شصت درصد دانشجویان ظاهر خود را با مانکن و مدل مقایسه می‌کردند. همچنین هفتاد و سه درصد دانشجویان احساس می‌کردند که بقیه افراد از نظر ظاهری جذاب تر از آن ها هستند. هفتاد و هفت درصد دانشجویان با خرید محصولات آرایشی سعی می‌کردند ظاهر خود را بهتر کنند. یافته ها نشان داد که بین نگرش نسبت به جراحی زیبایی و تصور از بدن رابطه معنی داری وجود دارد.

 

خسروی و نظری (۱۳۹۴) در پژوهشی به بررسی رابطه اختلال بدشکلی بدن و خودشیفتگی در متقاضیان و غیر متقاضیان جراحی زیبایی بینی پرداختند. در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، ۱۰۰ نفر متقاضی جراحی زیبایی بینی و ۱۰۰ نفر غیر متقاضی جراحی بینی که از نظر میزان تحصیلات، جنسیت، تأهل و محل زندگی با یکدیگر همتا شده بودند، به شیوه نمونه گیری در دسترس در شهر ساری انتخاب شدند. کلیه افراد، توسط پرسشنامه خودشیفتگی و پرسشنامه روابط چند بعدی بدن- خود (MBSRQ)، مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها با بهره گرفتن از روش آماری رگرسیون لجستیک تحلیل گردید. تحلیل داده ها نشان داد، سطح میانگین اختلال بدشکلی بدن و خود شیفتگی در افراد متقاضی جراحی زیبایی نسبت به افراد غیر متقاضی بیشتر است. نتایج همچنین نشان دادند اختلال بدشکلی بدن نقش معنی داری در پیش‌بینی اقدام به جراحی زیبایی بینی داشت. نسبت شانس مربوط به اختلال بدشکلی بدن بیشتر از یک بود (۲۱۸/۱) که بیانگر شانس مراجعه بیشتر افراد دارای اختلال بدشکلی بدن نسبت به افراد عادی جهت مراجعه برای جراحی زیبایی می‌باشد. اختلال خود شیفتگی نقش معنی داری در پیش‌بینی مراجعه برای جراحی زیبایی نداشت. بر اساس نتایج، به نظر می‌رسد خود پنداره منفی از بدشکل بدنی در میزان مراجعه و اقدام برای عمل جراحی زیبایی بینی تأثیر دارد.

 

توسلی و مدیری (۱۳۹۱) در پژوهشی به بررسی گرایش زنان به جراحی زیبایی در شهر تهران پرداختند. یافته­ ها نشان می­دهد که حدود ۱۵ درصد از زنان بررسی شده از جراحی زیبایی استفاده کرده ­اند. این زنان عمدتاًً زیر ۳۵ سال، مجرد، با تحصیلات کارشناسی و از طبقه متوسط بوده ­اند. بیشترین انگیزه در تمایل زنان ‌به این جراحی­ها، کسب زیبایی به عنوان عاملی برای ارتقا اعتماد به نفس معرفی شده است. این تمایل از طرفی متأثر از خصوصیات فردی و از طرف دیگر تحت تأثیر الزام­های خارجی است، به طوری که در افراد مجرد، افراد با تحصیلات بالاتر، افراد دارای تصویر منفی از بدن خویش و افراد با اعتماد به نفس پایین­تر بیشتر بوده و همچنین خانواده، دوستان، فامیل، همسر، پزشکان، ماهواره و تلویزیون به ترتیب در ایجاد این تمایل مؤثر هستند. و لیکن تمایل زنان به جراحی زیبایی با سن، اشتغال، پایگاه طبقاتی، رضایتمندی از زندگی و باورها و گرایش­های دینی بی­ارتباط است.

 

عباس زاده، علمداری، سعادتی و مبارک بخشایش (۱۳۹۱) به مطالعه جامعه شناختی گرایش به زیبایی با عمل حراجی پلاستیک و عوامل مرتبط با آن در بین زنان و دختران ۶۴-۱۶ ساله شهر تبریز پرداختند. نتایج یافته­ ها نشان می­دهد که بین متغیرهای سن، وضعیت تأهل، سرمایه فرهنگی، باورهای دینی و گرایش به جراحی پلاستیک رابطه معنی­داری وجود دارد. همچنین، در مجموع، متغیرهای مورد استفاده؛ یعنی سرمایه فرهنگی، سرمایه اجتماعی و باورهای دینی توانسته ­اند ۲۲ درصد تغییرات متغیر وابسته (جراحی پلاستیک) را تبیین نمایند.

 

بهزادیان نژاد (۱۳۸۶) در پژوهشی که به بررسی خصوصیات اجتماعی، اقتصادی و خصیتی متقاضیان جراحی زیبایی تهران پرداخته بود، ‌به این نتیجه رسید که غالب­ترین دلیل جراحی زیبایی متقاضیان، زیبا شدن و تغییر در تصویر بدنی­شان است.

 

نتایج یافته های ابراهیمی (۱۳۸۵)، در بررسی الگوهای شخصیتی افراد داوطلب جراحی زیبایی روی ۱۰۰ نفر از داوطلبان جراحی زیبایی نشان داد بین علائم روان شناختی و تقاضای جراحی زیبایی رابطه وجود دارد.

 

۲-۵ نتیجه گیری

 

با توجه به تحقیقات و مطالعات انجام شده نشان می‌دهد که نگرانی از تصویر بدنی و ناراضی بودن از بدن خود و پایین بودن بهزیستی روانشناختی باعث می­ شود که افراد برای به دست آوردن زیبایی به جراحی­های پلاستیک روی آورده که انجام جراحی­های زیبایی و پلاستیک در بین زنان و دختران جوان شایع­تر ‌می‌باشد. از آنجایی که این نارضایتی­ها و نگرانی­های نشئت گرفته از تصویر بدنی، مشکلات زیادی را برای زنان و دختران جوان همچون جراحی­های زیبایی ایجاد ‌کرده‌است.

 

فصل سوم: مواد و روش­ها

 

۳-۱ روش پژوهش

 

با توجه به موضوع پژوهش، روش تحقیق از نوع علیّ _ مقایسه­ ای ‌می‌باشد. روش علیّ ـ مقایسه­ ای یا روش پس ـ رویدادی معمولاً به تحقیقاتی اطلاق می­ شود که در آن ها پژوهشگر با توجه به متغیر وابسته به بررسی علل احتمالی وقوع آن می ­پردازد. به عبارت دیگر تحقیق علیّ – مقایسه­ ای گذشته نگر بوده و سعی برآن دارد که از معلول به علت احتمالی پی برد.

 

۳-۲ جامعه پژوهش

 

جامعه آماری را کلیه زنان متقاضی جراحی پلاستیک را تشکیل می­دهد.

 

۳-۳ محیط پژوهش

 

محیط پژوهش کلینیک­ها و مطب متخصصان پوست و جراحان زیبایی بوده است.

 

۳-۴ نمونه پژوهش

 

از بین جامعه آماری تعداد ۴۰ زن مراجعه کننده به جراح پلاستیک به عنوان نمونه آماری از طریق نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند.

 

۳-۵ حجم نمونه و روش محاسبه آن

 

تعداد ۴۰ نفر از زنان مراجعه کننده که در مطب خصوصی دکتر خلعتبری و بیمارستان دنا و شفا بودند به طور تصادیفی در دسترس و پیش آزمون پرسشنامه در اختیار آنان قرار داده شد. لذا این که قبل از اجرای پیش آزمون رضایت نامه همکاری را تکمیل نمودند. و مجدداً بعد از گذشت سه ماه از عمل جراحی، پس آزمون اجرا شد و پرسشنامه ­ها در اختیارشان قرار گرفت.

 

۳-۶ معیارهای ورود و خروج

 

معیارهای ورود به مطالعه عبارتند از:

 

جنسیت مراجعه کنندگان را مونث تشکیل می‌دهد و سن آنان که ۴۲-۲۵ سال می‌باشد.