وبلاگ

(بیان وجه اشتقاق برخی واژه ها به صوت پراکنده.)

1. پورقمی، ناصر. زبان فارسی از پراکندگی تا وحدت. تهران: گوتنبرگ، ۲۵۳۷=۱۳۵۷، ۱۲۳+بیست وسه ص.

…؛ فصل پنجم ـ قانون مندی تحول و تکامل زبان و نقش عنصر آگاه در این فرارو؛ …؛ فصل هشتم ـ تکامل زبان فارسی در مرحله کنونی؛ فصل نهم ـ آیا زبان یک جامعه تغییرپذیر است؟ دگرگونی های زبان در چه مواردی است؟؛ فصل دهم ـ سیرتکاملی زبان و مسأله زایش و آمیزش زبان؛ فصل یازدهم ـ در جستجوی فارسی سره، زبان ناب و خالص، کوشش بی ثمر؛ فصل دوازدهم ـ مسأله تضاد در زبان یک مسأله اساسی؛ فصل سیزدهم ـ بارگیری جدید واژه ها، متروک شدن برخی واژه ها، اصطلاحات و ترکیبات؛ بخش چهاردهم ـ ژارگون اشرافی در ایران، درحال و گذشته، بخش پانزدهم ـ «زبان » ناتوان تهرانی ـ مقصد همه گویش ها و نیمه زبان ها.

1. پویان، محسن. دستور در مثنوی. قزوین: طه، ۱۳۸۲، ۱۱۲ص.

بخش اول: اسم؛ بخش دوم: قید؛ بخش سوم: صفت؛ بخش چهارم: فعل؛ بخش پنجم: ضمیر؛ بخش ششم: حرف؛ بخش هفتم: جمله.

1. پیسیکوف، لازارسامویلوویچ (Peisikov, Lazar’ samoilovich). لهجه تهرانی. ترجمه محسن شجاعی. سلسله انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شماره ۴٫ تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی، نشر آثار، ۱۳۸۰، ۲۳۷ ص.

فصل یکم ـ لهجه تهرانی و پیشینه آن؛ فصل دوم ـ توصیف آوایی؛ فصل سوم ـ توصیف ساخت واژی؛ فصل چهارم ـ برخی از ویژگی های واژه سازی؛ فصل پنجم ـ یادداشت هایی درباره نحو.

1. تاوادیا، [جهانگیر]. زبان و ادبیات پهلوی. ترجمه سیف الدین نجم آبادی. تهران: [بی نا]، ۱۳۴۸، ۲۰+۲۴۹ ص.*
2. تسبیحی، محمدحسین. گویش خوانساری. راولپندی: محمدحسین تسبیحی، ۱۳۵۴، ص ۹ـ۲۸٫

بخش اول ـ قواعد دستوری گویش خوانساری: اسم؛ ضمیر؛ فعل؛ صفت؛ تلفظ.

1. تفسیری، ملیحه. بررسی دستوری ترکیبات دیوان حافظ. تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی، گروه واژه گزینی، ۱۳۷۶، ۴۸ ص، (جزوه).
2. تقوی معلم، محمدعلی. زبان آرا. تهران: کتابفروشی دانش، ۱۳۱۳، ۷۹ ص.

[دستور زبان فارسی و فرانسه].*

1. تکش بیگلربیگی، علاءالدین. دستور زبان فارسی. رضاییه:[ بی نا]، ۱۳۴۴٫*
2. تمکین، لطف الله . دستور زبان. تبریز: شعاع، ۱۳۳۶، ۳+۷۶ ص.*
3. ثمره، یدالله. آواشناسی زبان فارسی: آواها و ساخت آوایی. ویراسته رضا نیلی زاده. سلسله انتشارات مرکز نشر دانشگاهی، شماره ۲۰۶؛ زبان شناسی و زبان آموزی، شماره ۱۳٫ تهران: مرکز نشر دانشگاهی، ۱۳۶۴، [دوازده]+۲۲۶ ص، مصور، جدول، کتابنامه.

بخش یک ـ ویژگی های تولیدی آواهای فارسی: فصل یکم ـ موج صوتی چیست؟، فصل دوم ـ اندام های گفتار، فصل سوم ـ آواهای زبان فارسی؛ بخش دوم ـ ویژگی های توزیعی آواهای فارسی: فصل چهارم ـ هجا.

1. جعفربگلو، ابراهیم. دستور زبان صوری و گشتاری. سلسله انتشارات نشر صدوق، شماره ۶۳٫ تهران : نشر صدوق، ۱۳۷۳، [۸۷]ص ، جدول، نمودار.

فصل ۱ـ جمله و تقسیمات آن، ساختار اساسی جمله، نقش های دستوری؛ فصل ۲ـ فعل ها و تقسیمات آن، کادر زمان فعل ها (ازمصدر رفتن)؛ فصل ۳ـ گردش صوری زمان (به وسیله نمودار منطقی)، نمای صوری اقسام کلمات؛ فصل ۴ـ اسم و تقسیمات آن؛ فصل ۵ـ صفت و تقسیمات آن، ضمیرها و تقسیمات آن، قید و تقسیمات آن، حرف ها و اقسام آن، دستور گشتاری (زایشی)، تبدیل گشتاری یک جمله به جمله های فرعی ساده؛ فصل ۶ـ تصویر صوری نهاد و گزاره و پیوستگی گشتاری اجزاء و رابطه آنها با هم.

1. جعفری، امیدعلی. پژوهشی تازه در دستور زبان فارسی. [ویرایش۲]. اصفهان: ثقفی، ۱۳۶۲، ۱۴۰ ص.

تعریف دستور زبان فارسی؛ شناخت کلمه و جمله؛ حذف فعل به قرینه؛ نهاد و گزاره؛ فعل؛ اسم؛ ضمیر؛ صفت؛ قید؛ صوت؛ حرف؛ وندها؛ نقش کلمه ها در جمله؛ حالات اسم؛ نقش های ضمیر؛ نقش های صفت بیانی؛ اقسام جمله؛ نقش جمله های پیرو؛ حذف اجزاء جمله؛ تجزیه و ترکیب.

1. جعفری زینبی، جلال الدین احمد. دستور زبان (فارسی). الله آباد: [بی نا]، ۱۹۲۴ م، حصه دوم، ۱۳۴ ص.*
2. جکسن، ویلیام. دستور زبان اوستایی. ترجمه رقیه بهزادی. تهران: فرزین، ۱۳۷۶، ص ۶۵ـ۴۹۶٫

دستور: واج شناسی؛ تصریف؛ عدد؛ ضمیر؛ صرف فعل؛ غیرصرفی ها؛ واژه سازی.

1. جواندل صومعه سرایی، نرجس. چکیده پایان نامه های زبان شناسی (۷۲ـ۱۳۴۷). تهران: کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران، ۱۳۷۳، ۵۷۴ ص، نمودار.

متن؛ نتیجه؛ کتابنامه؛ فهرست عناوین؛ فهرست اسامی؛ فهرست موضوعی؛ متن انگلیسی.

1. جهانبخش، فرهنگ، گردآورنده. تاریخ زبان فارسی. از ذبیح الله صفا و دیگران. مجموعه شناخت ادب فارسی، شماره ۳٫ تهران: جامی، ۱۳۸۳، ۲۴۰ ص.

بخش نخست: ۱ـ پیدایش زبان۲ـ زبان از نظر روانشناسی ۳ـ خانواده های زبان ها ۴ـ پراکندگی زبان های اقوام بومی ایران؛ بخش دوم ـ سیری در تاریخ زبان ها؛ بخش سوم ـ زبان ها و لهجه های ایرانی؛ بخش چهار ـ دوره های سه گانه تکامل زبان فارسی؛ بخش پنجم ـ تاریخ مختصر دستور زبان، ویژگی های دستور تاریخی زبان فارسی.

1. جهان ختک، شفقت. دستورنویسی فارسی در شبه قاره هند و پاکستان. سلسله انتشارات مرکز نشر دانشگاهی، شماره ۸۵۰؛ ادبیات فارسی، شماره ۱۹٫ تهران: مرکز نشر دانشگاهی، ۱۳۷۶، پانزده+۱۹۷٫